Wednesday, 14 September 2011

తెగులు పట్టిన నా తెలుగు

ఆ మాటకొస్తే మన ముఖ్యమంత్రి తెలుగు కి, మంచు అక్క తెలుగు కి, ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లోని 80 శాతం మంది తెలుగు కి తెగులే కాదు ఇంకా చాలా  పట్టాయి.


కాకపోతే నాకు జరిగిన ఈ సంఘటనలు తలచుకున్నప్పుడల్లా నవ్వు వస్తుంది.  ఏదో మీతో పంచుకుందాం అని అంతే.


ఇది రెండు పుష్కరాల క్రితం సంగతి.


 మా తాత మా పల్లెటూరి లో, చుట్టూ 16 పల్లెల్లో చెప్పుకోదగ్గ రైతు ఆ రోజుల్లో. ఎవరు వడ్డీకి అప్పు కావాలి అన్నా పెద్ద  వెంకటయ్య (మా తాత) దగ్గరికి వచ్చేవారు. వడ్డీ ఇచ్చే ముందు  బాండ్ మీద సంతకం తీసుకొనే వాడు.

బాండ్ పత్రము ఎలా వ్రాయాలి, వడ్డీ ఎలా  లెక్క కట్టాలో మాకు బళ్ళో చెప్పారు.

ఓయ్ 'బొంతా' ఇట్టా రా అని  పిలిసె మా తాత.
 పిల్లికి కూడా బిచ్చెం పెట్టని మా తాత పిలుస్సండాడే, ఎమన్నా బోరుగులకు డబ్బులిస్సాడేమో  అని ఆశగా పోయినా అరుగు కాడికి.

 'ఎం తాత' అన్నా.

 సెట్టిగారి ఇంటికి పోయి ఒక 'పొత్తము' తీసుకొని రాపో అనె.
 బ్రహ్మ రాత అర్ధం కాని  మామూలు మనిసి సూసి నట్టు సూసినా మా తాత ను.

 ఏమిరా బెల్లం కొట్టిన రాయివున్నట్టు ఇంగా ఇన్నే ఉండావు? బిన్నే తీసుకొని  రాపో, పో అని అరిసె.

 ఏమి తేవాలే తాతా? అని అడిగినా మెల్లగా.
 పొత్తము రా, అనె.  ఇంకా నాకు అర్ధం కాలేదని అర్ధం అయినట్లుంది ,  'బొక్కు' రా అన్నాడు వచ్చి రాని ఇంగ్లీష్ లో.

 ఈ కాన్మెంట్లలో సదివి ఈ  పిల్లకాయలు అట్ట తెనుంగు రాక, ఇట్ట తెల్లోళ్ళ బాష రాక గబ్బు పట్టినారుపో అనె ఆ అరుగు మీద వున్న వాళ్ళతో. అరుగు మీద వున్న వాళ్ళంతా  నవ్వుతా వుంటే నాకు కోపం వచ్చింది, సరేలే అని గమ్ముగా వున్నా.

 అట్టనే లే. అని వురుకుతున్ననన్ను మల్ల పిలిసి 'కలం' కూడా తీసుకొని రారా అనె.

 కలం అంటే పెన్ అని తెలియని నేను, మా తాత వైపు చూసి పెద్దగా నవ్వి, నేనేమన్నా ఆంజనేయ సామి నా మీ కళ్ళం ఒక్కన్ని తీసుకు రావటానికి అన్నా.

 కలం అంటే మనం గడ్డి తిప్పేది కాదు రా, 'పేనా' రా అన్నాడు వచ్చి రాని ఇంగ్లీష్ లో. ఇప్పుడు ఇంకా రెండు తిట్లు ఎక్కువ తిట్టాడు నా  తెలుగు గురించి.


 పెన్, బుక్ తెచ్చిన తర్వాతా నన్నే రాయమన్నాడు బాండ్. చివర్లో 'బిక్కలం' అని తన పేరు వ్రాయమన్నాడు.
 బిక్కలం ఏందీ తాత బిక్కలం, ఏదో బిక్క సచ్చినట్టు అని నవ్వినా.

 అంటే బాండ్  వ్రాసిన వాళ్ళు, సాక్షి కూడా అయితే అలా వ్రాస్తారు రా, ఇది కూడా తెలియని మీ సదువులు ఎందుకు రా అని రెండు తిట్లు ఎక్కువ తిట్టాడు మల్ల.

 ఆ దెబ్బతో తెలుగు నేర్చుకోవాలన్న కసి పెరిగి పెద్ద బాలశిక్ష, రామాయణం, వెంకటేశ్వర సుప్రభాతం  మొత్తం నెలలోపే నేర్చుకుని మా తాత తో శభాష్ అనిపించుకున్నా.

ఇప్పుడు మా తాత లేడు కాని ఆయన తోటి ఇలాంటి చాలా అనుభవాలు, పాఠాలెన్నో నాలో మిగిలాయి.